"gönül sızım,
bayram etsin felek işte yine yalnızım.
karamsarım,mutsuzum,
bunca yıl denizciydim,denizler de gezerdim,
neylersin,gözlerin de yedim ben vurgunu,
yüreğinden esen yel,gönlüme değdi.
yaktı kül etti bir nazarın
bundan böyle gözlerindi mezarım,
vurgunu gözlerin de yedim,
öldüm gözlerin de,öldüm ben."
Bu şiiri yazan, yada yazdıran bir denizci olmalı... bayıldım ahengine aldı götürdü beni... bir reis tanımıştım... kulakları çınlasın anlattığı çapkınlıkları ve uyduruk senaryolarını hatırladım...
Denizler vardı
İçimde deniz, dışımda deniz...
Yılgın Yağmurlar yağardı.
Gökler deniz yerler deniz, fırtınalar deniz
Dalgalar saldırırdı kepezlere
Kepezler direnirdi, direnirdi.
Püskürtürdü dalgaları gerisin geriye
Her limanda bir ..... yada bir gözü yaşlı bekleyen
Kıskanırdım denizcileri... Denizleri kıskanırdım
Fersah fersah kaçardım onlardan
Ya yüklerlerse yüreğimi yelkenlilere
Ben ne yapardım yüreksiz.
Ya yatırırlarsa bir sandala cansız bedenimi
Yada Yürek Yağmur nasıl yüzerdi umutlara küreksiz.
Bir Reis tanımıştım
Dedeoğlu Aşiyan da yalnızlığa mahkum etti beni
Dedeoğlu Aşiyan, 01.10.17 - 23.45 Y.Y.
Nebi ÜnlerKayıt Tarihi : 1.10.2017 23:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir Reis tanımıştım Dedeoğlu Aşiyan da yalnızlığa mahkum etti beni
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!