Elimde kirmani keskinliğinin kanayan yarası,
Bunu kağıt kesiği sanan ahmak kalemim.
Bir ağacın reçinesi için dalının boğazına dayanan bıçak,
Bir nevregananın sadece sapı kalmıştı ,tuttum onu.
Saadetbilmez adını Salacak sahiline sapladım.
... ve nihayet gelip çattı
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Devamını Oku
Bir dilimi zehir zıkkım
Bir dilimi candan tatlı
Masallarla indi yere
Sebil oldu cümle hikâyelere
Kara kara kazanlarda kaynadi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta