Elimde kirmani keskinliğinin kanayan yarası,
Bunu kağıt kesiği sanan ahmak kalemim.
Bir ağacın reçinesi için dalının boğazına dayanan bıçak,
Bir nevregananın sadece sapı kalmıştı ,tuttum onu.
Saadetbilmez adını Salacak sahiline sapladım.
Seni her özlediğimde sevgilim,
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.
Devamını Oku
Gökyüzüne bakıyorum;
Göğün mavisinde gözlerini görüyorum çünkü.
Seni her özlediğimde bir tanem,
Denizlere bakıyorum.
Ufuğa bakınca mucizeni görüyorum çünkü.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta