Bir prensi esir etmişler…
Tatlı yüzlü..
Çok sempatik..
Güzel ruhlu prensti..
Kelimeleri,cümleleri
kalpten gelen nefesti..
Kırmadan incitmeden yaşamak..
Onun için yaşam tarzı..
Haz aldığı,Hevesti..
Çocuktu..
Gençti..
Prensti..
Göz koydular ruhuna..
Bedenine..
Pembe gösterdiler dünyayı ona..
Uyuttular önce..
Gözlerini bağladılar..
Zamana oynadılar..
Türlü imzalar attırdılar..
Ruhunu bağladılar..
Ellerini bağladılar..
Gözlerini açtılar..
Dünya pembeydi az önce dedi..
Neden karanlık şimdi..
Yavaş yavaş aydınlandı dünya..
İçinde her renk vardı..
Sadece pembe yoktu..
Oysa pembe için gelmişti..
Gitmek istedi.
Zincirler bırakmadı..
Vazgeçmek istedi..
İmkansızdı..
Bir şey diyecek gibi oldu..
Sana yakışmaz dendi..
Anlatacak gibi oldu..
Toplum dediler..
Fikir yürüttü..
Günah dediler..
Of ya yeter diyecek oldu..
Ayıp dediler..
Ne belaymış tanrım dedi..
Nerden düştüm böyle…
Kurtar tanrım diye ağladı..
Ona güldüler..
Kendin geldin dediler..
İçinde fırtınalar koptu..
Dinmedi..
Bir gün aşkla tanıştı..
Aşk sordu..
Tarihe ne yazayım senin için..?
Dediki, şöyle yaz..
Bir prensi esir etmişler…
Anlayan anlar..
Kayıt Tarihi : 24.9.2005 18:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!