Bir piyano sesi uzaklaştırıyor beni diğer seslerden
Oysa ne çok kalabalıkmışım
Odamda tek bir nefes var ve yatakta ki de benim
Evet ben yataktayım
Peki bu nefesin sahibi kim?
Yemin ederim ki odada sadece ben varım
Ama nefes alacak kadar güçlü değilim
Seslerden kaçmak için yorganın altına sığınan bir deliyim
Evet bir piyano sesi
Geçmişi unuturken geleceğe sesleniyorum
Sıyrılıyorum bir an olsun kalabalığımdan
Ve zaman ellerimi bırakma
Bir gözbebeği kadar uzağım ölüme
Yağmurlar yağıp,ıslandığında şakaklar
O zaman yığılabilir üstüme topraklar
Bir piyano sesi geliyor derinden
Ve içimden geçen bir anadolu türküsü
''Duydum ki menom ölmüş'' diyor ozan
Ve hatırlıyorum öldüğünü
sonra görüyorum sigaramın söndüğünü
Bu paradoks böyle sürüyor
Sonunda kafamı çevirip soluma bakıyorum
Güneş sıkılmadan,usanmadan yeniden doğmuş
Ve sonunda piyano sesi bitiyor
Ben ise kalabalığıma tekrar dönmüş
Kayıt Tarihi : 16.11.2019 00:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muhammed Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/16/bir-piyano-sesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!