Bir pirifaniyi rüyamda gördüm
Öptüm ellerini yüzüme sürdüm
Kalbimi kalbine bağladım ördüm
Elinde bir kitap al dedi bana
Okudum kitabı kökten dirildim
Toprak oldum yeryüzüne serildim
Düşman görmüş yaylar gibi gerildim
Okları kalbine sal dedi bana
İçimdeki savaş çetin ve yaman
İnsan için kendi en büyük düşman
Şeytan fırsat verse o vermez aman
Nefsini yerlere çal dedi bana
Yıllar yılı kapısını bekledim
Sabırla günüme günler ekledim
Omuzuma binlerce yük yükledim
Sırtımı okşadı kal dedi bana
Sohbetiyle kilinç gibi bilendim
Bilgiyle donandım kendime geldim
Sanıyordum imtihanda elendim
Zehir umuyordum bal dedi bana
Istanbul / Fatih,17,09,1977
Arif AltunbaşKayıt Tarihi : 27.10.2001 17:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!