Bir pir-nurun ardından

İnsanın kirlettiği yeryüzünü ışıkla yıkamak, nur’la yoğurmak.. için, birçok; mürseller, veliler, asfiyalar, ebdaller, mukarrabinler, alimler, sıddıklar, şahidler ve şehidler.. gelmiş; Şeytan’dan, Şeytan’nın çocuklarından, cinlerden ve şeytanlaşmış insanlardan.. kör nefsimizi korumak, hatalarımızı düzeltmek, kelimenin tam anlamıyla, YARATAN’a KUL, Resulullah’a da ümmet, nefsine amir, kendi dışımızdaki diğer yaratılmış cümle mahlûkata sevgi vererek, karşılıklı ilişkide bulunmak.. üzere, bu güne kadar birçok nurani şahsiyet teşrif etmiştir. Şimdi bu nur zevatın, günümüzdeki en güncel olan sonuncusu ise, 1400 yıllık sürenin son ve en büyük olanı; kendisinden sonra gelecek ve kendisinden de daha büyük hatta, peygamberlerden sonra en büyük olanın yolunu hazırlamak, almış olduğu EMANET’i de; O’na en güzel surette olgunlaştırıp, en mükemmel bir biçimde teslim etmek için.. insanüstü bir çaba ile gayret gösterip, bir “BÜYÜK GÖREV”i ifa etmenin endişe ve telaşıyla yazılmış bir “Xêlâk asrını; bir ümit, bir hizmet ve bir sevgi asrına çeviren başarılmış bir destanın son sayfalarını yazmaktadır.”
İnsanların yaptıkları en büyük hatalardan biri de, elindeki değerleri; bir şekilde elinde çıktıkdan sonra, ah-vah’larla farkedip, üzülmesi ve kahrolmasıdır.
Ben aşağıdaki şiir ile sizlere “sonradan üzülüp, kahrolmamanız, ah çekip inlememeniz..” için, birtakım ipuçları sundum. Bu bilmeceyi çözüp- çözememeniz, size olan manevi nasiple yakından alâkalı olup; çözemezseniz veya çözüp tam anlayamazsanız da, üzülmeyin. Çünkü her şey, bir kader ve bir nasip mes’elesidir. Vesselâm! ...

BİR PİR-NUR’UN ARDINDAN

surprizsite.com*** Son şiirler
ŞİİR NO: 70 02-06-2014

İlâhi

Erzurum’un kal’asından,
Pasinler’in ovasından;
Zuhûr etti, son bir pir-nur,
Dadaş’ımın mayasından…

Küçükken aldı TEKBİR’i! ..
RİSALE’lerdi rehberi.
Ömrünce sıktı KEMER’i! ..
ÜSTAD’ının arkasından…

Dünya’ya IŞIK’lar saçdı,
Fitneden, fesaddan.. kaçdı;
Gönüllerde şehbal açdı,
Muhammedi tayfasından…

Kini, sevgiyle yoğuran
Gönülleri NUR’a boğan
Tüm dertlerimize derman
O, Şafi’den bir armağan

Çölleşen bir dünya buldu,
Onu, ÇINAR’la doldurdu;
Kardelenleri oldurdu,
Kendi gönül deryasından…
01-06-2014 SAAT:04:30 Konak-İZMİR.