Bir pınar olur akar Şiiri - Oktay Çekal

Bir pınar olur akar…

Sensiz kalsa da bu ruhum
Tenimden kovacağım
Sürgün gidecek çok uzaklara
Görünmeyecek bedenime
Bedenimde duygusuz bir bakış
Görecek gözlerin…
Ölsem de tenim soğumayacak yalnızlığımdan
Yanacağım aşkımın
Ateşinde sönmeyeceğim
Karanlıklar almayacak umutlarımı
Filizlenip açacak
Adımlarımda yaşayacağım sensizliğin hayatını
Nefesimden asla sen geçmeyeceksin
Bana hayat olmayacaksın
Doymayacak yüreğim sana
Ve doyamayacaksın bana…
Hasretler ekilecek gönül tarlamıza
Hasadı kurak olacak
Dönülmeyen uzakların adresinden
Asla bakmayacak sevgi
Unut sen…
Teninden akan yalnızlık çölü sulayacak
Bölünecek hayat yüreğinden
Nefesine azık olmayacak
Sen gönül perdeni çoktan örttün
Güneşi göremezsin
Bakma dört duvar arasından
Yaşam hapis olur gözlerinde
Ben sensizde yaşarım artık
Sevgiler kanat olur yüreğime
Alır götürür mutluluğun vadisine
Bir pınar olur akar…

Oktay ÇEKAL
10.10.2012-19.05