Bir peygamber uykusundayım

Sen dilime doladığım tek ve son duadın,

Tüm yollarım yığılmışken,

İlahiler okunan tek sığınağımdın.

Öyle muhteşemdin ki;

Ay pusuya çökmüş,

Gözleri ışıl ışıl,

Silüetinin düşmesini bekliyordu.

Oyy avuçlarıma düşen baharım,

Seni sevmeyi bırakmadım.

Sevabına ortak et haydi beni.

Ömrümün son yarısı ya da son çeyreği belkide yarın son. Kefenim delik deşik, ilahi adaletin kalemi kırmasını beklemekte yarı baygın ömrüm. Suni teneffüs vakitlerim var artık benim ve her teneffüsde kanayan dudaklar. Teklemekteyim, başbaşayım, bir peygamber uykusundayım.

Her sabah,

Kavacıkta,

Beslediğim güvercinler kıpkırmızı.

Eşgali karalanmış bir suçluyum,

Adressizliğim diz boyu,

Dualarının kapısındayım.

Sen ol hüznüm,

Kundağa sarılmış bir ben.

İnfazı uygulamaya gelen cellatlar gibi bu şehir üstüme geliyor. Zanlarını atmış insanların illetleri beni boğmakta, çıldırası bir sensizlik kuşağında seyredilesi zırdeliyim. Geçmişe dair birikimlerim iflasa yakın, dalından tutacağım bir ata mirası yok ama acının tarifine yeni anlamlar yükletme bana. Sen bana bahşedilmiş bir mucizesin, her gece rüyamdan rüyasına düştüğümsün. Her sözümde bir dua ve koluna girdiğim o duanın çocuklarısın. Bu kainata adını veren faciam. Haydi beni sevabına ortak et. Teklemekteyim, başbaşayım, bir peygamber uykusundayım.

Varlığınla yokluğun arasında sıkıştım.

Ya tekrardan yarat beni,

Ya da hiç bekleme hemen öldür.

Yokluğunla varlığına anlam yükleyemedim.

Ya hemen avut beni,

Ya da hiç olma yok et beni.

Dualarının iki dudak arası bir mesafedeyim, çağır beni.

Önder ÖZTÜRK

25 AĞUSTUS 2009

03: 05