Bir Peri Masalı Şiiri - Aysun Erat

Masal bu ya işte….
Bir zamanlar, bir kadın yaşarmış.
Sevgiye özlem duyarak geçermiş günleri..
Sevdanın kör kuyusuna düşsem keşke,
Yanıp kavrulsam ateşinde…
Ne güzel olurdu…
Diye düşler kurarmış kendince…

Bir gün gerçekleşmiş düşleri..
Kalbi hızla çarpmaya,
Sevdiğini gördüğünde, dünyaya hükmetmeye başlamış.
Sanki bütün çiçekler onun için açıyor,
Kuşlar en güzel şarkıları onun için söylüyor,
Deniz daha bir maviye bürünüyormuş.
Başını kaldırsa gökyüzünde bulutlar aşkın adını yazıyorlarmış…
Başını eğse toprak aşkı doğuruyormuş, hem de hiç usanmadan, tekrar tekrar…
Ve daha neler neler…

Masal bu ya işte…
Birgün çiçekler açmaz olmuş,
Kuşları, ara ki bulasın,
Deniz hırçın dalgalara boğulmuş,
Bulutlar karartmışlar yüzlerini,
Toprak çatlamış kuruluktan…

Kadın ne yapmış dersiniz?
Hiç aldırmamış bu olanlara...

Masal bu ya işte…
Siz! demiş…
Heyyyy!
Çiçekler, kuşlar, deniz, bulutlar, toprak ve diğerleri…
Hiçbiriniz keyfimi bozamazsınız!
Hazırladığınız bu iç karartıcı sahnede, yerim yok benim…
Aşkımı sürsem biraz üzerinize,
Düşecek maskeniz…
Şimdi lütfen, gölge etmeyiniz…

01/2005