Bir pergelin ayakları gibiydik
Pervanesiydik birbirimizin
Kâbe’siydik
Ben sınırları çizdim
Sen yükü çektin
Dost değildi yaşadığımız çağ
Düşmemizi bekledi köşe başında çakallar
Çatladı fırtınalarda dudaklarımız
Parçaladı ellerimizi kayalar
Kavga da ettik
Acı da çektik
Ama hep buluştu ellerimiz
Birlikte çekti suyu kuyudan
Kilit taşımdın
Sağlam durdukça yerinde
Dağları sırtımda taşırdım
Ama düşüverdin gülüm
Düşüverdin zamansız
Tamamlanmamıştı oysa henüz dairemiz
Haziran 2010
Ali TürerKayıt Tarihi : 8.6.2010 14:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Susmasın
Şiirin teması baştan heyecanlandırırken, finale gelince içim bir anda burkuluverdi... Sanırım öyküsü 'hayat arkadaşınıza' ait, yada çok önemli bir sevdiğinize, dayanıp güç aldığınıza...
Yaşamın gerçeğidir bırakıp gitmeler ama kabullenene kadar çekileni kimse bilmez, bilemez yalnız kalan kadar...
Şiirinizi 'tam puanla anı' diye alacağım listeme... Çok etkiledi inanın beni...
Saygılar sunuyorum...
Kutlarım efendim,saygılar.
TÜM YORUMLAR (5)