Bir Perde Şiiri - Zühtü Bakır

kökünü
çekip almak ister gibi
zorluyor topraktan
tüyleri diken diken
anne tavuk gibi
ağaçlar

sarı
nakışı olmuş
toz perdesinin
yapraklar

sel
suyu tozdan kuru beyaz
göl sokaklar
poşetler kâğıtlar
tenekeler leğenler
ipten yakayı ele veren çamaşırlar
kuru ot saman ve odun parçacıkları
girdapla savruluyor
boğuşuyorlar

bir başka rüzgâr da senden kopup
beni kökümden sarsıyor

sel bir başka yine senden
toparlıyor beni

girdap da senden
beni yoğuruyor bıçak parmaklarıyla

keskin
iki bıçak ucu arasında
ben ince bir perde
cart diye yırtılacağım

(02.07.2003)