Bir Pencere Daha Aç Şiiri - Umut Ülbegi

'Bir pencere aç gülüşünün dudak hattından
İçeriye tuzla buz olayım, aklım buz yüreğim tuz.
Yanaklarına kızıl sonbaharlar gelmiş
gül de yeşersin gözlerinin uyku bilmez, kör ormanları'

Son durakta iniyorum
geceyarısına bir Bağlarbaşı mesafesinde
içime çekiyorum İstanbul'u
Yalnızlığın nefessiz, oksijensiz boşluğunda
bitiyor koca şehir.
Ansızın, umarsızca yaklaşıyor geceyi yutan ışıklar,
ben de yanıyorum...
Devasa korkulardayım dar bir sokağın tek çocuğu
BabaAnne mahrumiyeti benimkisi
baba olsam evciliksiz anlayamam kusursuz sorumluluğu
bata çıka yokuşun sonu
deniz kokusu
süpermarket beslemesi
derya kuzusu
üsküdar uykusunda ben uluorta küfürbaz
Dolduruyorum ceplerime biraz gece biraz deniz.
Karıştırıyorum aklımı
bir kura çekiyorum
yalnızlık çıkıyor
Son durak durmuyor...

'Gül de yeşersin gözlerinin uyku bilmez, kör ormanları
Yanaklarına kızıl sonbaharlar gelmiş
İçeriye tuzla buz olayım, aklım buz yüreğim tuz
Bir pencere aç gülüşünün dudak hattından'