Bir pencere açtın gönül sarayımın içine.
Ansızın hızla gelip geçtin onun önünden.
Bir yangının külünü yakıp geçtin yeniden.
Körüklesin sevgin bu ateşi hiç sönmeden.
Buğulansın gözler hep onun dumanından.
Hep umudu arasın gönül gönlün sarayından.
Tutsun perçeminden öpsün al yanağından.
Tutuşup yansın gönül sevdanın otağından.
Cevapsızlık mahzun bırakır dostluğundan
Gözler ufukta haber bekler hep ulağından.
Gecikirse namenin cevabı sonsuzluğundan.
Kahrolur deli gönül sevdanın yokluğundan.
Kayıt Tarihi : 22.8.2006 16:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!