Bir pazar şehri dolaştım
dizeler uçurarak gökyüzüne
insanlar en sevdikleri şarkılarıyla
geçtiler önümden
bir Ermeni en güzel gününü yaşıyordu
kilise çanlarında
birisi sevdiğini okşar gibi
yarım kalan resminin başında
bense bütün çaresizlikleri taşıyorum
bu şehrin bütün sokaklarına
Bir pazar en yaşlandığım gündü
kendimi ararken sonbahar parkında
bütün trenler uzaklara gitti
türkülerimizin söylendiği doruklara
artık ne trenler ne insanlar bana dost
biliyorum senin yüzünden
bir martı kanadında olacak ölümüm
sen her şeyden habersiz
bir zeytin dalına mendil asarken.
1968
Kayıt Tarihi : 5.11.2018 08:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!