Bir Pazar Günüydü Şiiri - Mert Kıvrım

Bir Pazar Günüydü
Bir pazar günüydü
ayrılık denen karabulutun altında ıslandığım gün,
gözlerin hiç olmadığı kadar ela
bedenin ilk defa bu kadar soğuktu
bir pazar günüydü
yer küre kayıp gidiyordu ayaklarımın altından
sigaramın son nefesinden zevk almadığım ilk gündü
bir pazar günüydü
kan kırmızı dudaklarından bir zehir misali dökülüverdi 'ayrılık' sözü,
on beş aylık bir sılamıydı aramıza giren
yoksa deli gönlünün beş karış havadaki aklınamı uydun,
on beşgün oldu ayrılık ağusunu tadalı
onbeş aydan beter koydu,
anlıyormusun beni duyuyormusun,
seni seviyorum,seviyorum seviyorum desem
diye diye delsem dağları,
ooof ne fayda! ..
Çıldırmak nedir bilirmisin sevgili;
geceler geceler geceler boyu yalnız ve biçare
dünya alem rüyalarda bile olsa sevdiklerini sararken
ben seni bomboş sokakların
sönmeyen lambalarında arar,
bu sahipsiz şehrin ışıklarından
karanlıkların sessizlerinden sorar,
gözyaşlarımda bulurdum
ve yüreğime akıtırdım seni katre katre;
işte öyle birşey..
Özlemek nedir bilirmisin sevgili;
bir mahkumun özgürlük sevinci
bir tayın kısrağına kavuşması
bir sazın telinde akıveren acı bir hasret mızrabı
bir benin sensizlikten kör olması;
işte öyle birşey..
Aşk nedir bilirmisin sevgili;
rabbın kulunu
kulun peygamberi sığdıramadığı
her damla kanın damarı
çirkinliğin son durağı
mor dağlardaki nazlı manolyaların karatoprağı
asırları esir eden
cennet ırmaklarından dünyaya fışkıran şelale
ve tanrının beşinci kutsal kitabı,
işte öyle birşey..

Sen bilirmisin ki
ne haldeyim, yook yok
bilseydin hasreti
bilseydin aşkı
bilseydin eğer,
eğer şu kadar hissetseydin,
yokluğunun nasıl bir bela olduğunu
bırakıp gitmezdin beni
sen bilemezsin..

Bir pazar günüydü işte bu şiire sebeb olan
sen bilemezsin.