Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
bir şey diyecektim unuttum demin insanın kendini avlaması hakkında düşünürken aklıma geldi.
"Çocuklar annelerinin elini bırakmamalı..
Bak bunu acentanın bir kenarına yaz"
sanırım acenta değil de ajanda olmalı burası
insanın kendini avlamasına gelince çok çaresiz, vahim bir durum olduğuna karar verdim insan kendisinden nereye nasıl kaçar ki?
satırlarınız hiç bir örtüye ihtiyaç duymayacak kadar çıplak ama asla bir teşhirci değil.
çok gerçek.
:) teşekkür ederim. Dikkatimden kaçmış. İyi bir şair olduğınuz gibi, iyi bir okursunuz. Selam ve saygıyla...
hani dağda bayırda yürürken bir çiçek görürsünüz değişik farklı kala kalırsınız ne saksılarda özenle yetiştirilen orkidenin zarifliği vardır üzerinde ne de yapraklarından sanki kan damlayacak kadar kızıla kesmiş güllerin kibri ama mıhlanırsınız işte eliniz uzanır kalbiniz dur der o koparılmayacak kadar güzel yaban ama soyuna kadar şehirli, vahşi ama bütün hücrelerine varıncaya dek soylu.
abarttım belki ama şiiriniz bu.
satırlara boca edilen sözlüklerden seçilme bir yığın kelimeyle harmanlanmış satırları okumaktansa böyle bir şiiri okumak daha evla
"Kal demek, etin için avlamak olurdu seni
Ben sana kıyamam ki..."
barbarlığın merhamete evrilirken çekilen sancının ne kadar zarif bir itirafı...
geriye bir tek kendi kendini avlamak kalır ki; çok feci...
çok güzel sırf bu satırı bulmak için bile onlarca şiiri erinmeden okuyabilirim.
şair burada ne demek istemiş acaba diye saatlerce düşündürmek yerine böyle sarsmak... çok iyi.
cidden tebrik ediyorum.
Ayrılık nasıl işlemiş mısralara, tüylerim ürperdi duygunu okurken.Sonunda salaha kavuşman da dilinin çözülmesiyle ohhh dedirtti.
Yine muhteşemdi.Kıyamayan yanına bıraktım sevgilerimi
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta