Bir Paslı Çivi Şiiri - Şah İsmail Ateş

orda
sokağın ortasında
sokağın tam ortasında
bir paslı çivi

kirli gölgesi düşmüş sokağa
bir karanfilmi desem
bir gülmü desem
almış paslı çiviyi
mavi kucağına

pasın zehiri sinmiş maviye
orda bir bahçıvan
geçerken gölgeler içinde
karanfilin gülün mavisini
almış mevsimlik yüreğine

almışki ama ne almış
paslı çivi göğe baktıkça
yıldızlar bir bir sönmüş
yere eğildikçe
ince ince işlemiş
oyalı sevda çiçeklerini
bahçıvanın yüreğine

ey duyguların şairi
ey duyguların bahçıvanı
gelsen üzme maviyi
gün yimi dört saat
dikenler dürtme maviye
maviyi çizenler
maviyi üzenler
zaman öksüzü olur.