Bir Parmaklık Pekmezmiş. Şiiri - Cihat Ş ...

BİR PARMAKLIK PEKMEZMİŞ…

Her geçen gün artarken yaşlılığın tesiri
Şu dünyanın aşkından geçmek gelir içimden
Ağır gelir ruhuma, olmak arzın esiri
Bu âlemden öteye göçmek gelir içimden

Benden önce nice dost, terk ettiler bu hanı
Hoş sohbetler edecek fazla ahbap kalmadı
Hayat sınav olmasa hiç sevmezdim cihanı
Bu hususta pek çokla kalbim hemdem olmadı

Bilmiyorum imtihan aleyhte mi lehte mi?
Havf ve reca ortası bir sahada yaşarım
Bilmiyorum felahım hayır da mı eh de mi?
Sonu meçhul parkurun kulvarında koşarım

Bir parmaklık pekmez miş bu âlemin hazları
Biz de epey yaladık, lakin tatmin olmadık
Akla malum olunca baki hazzın bazları
Dünya toptan haz olsa, ruha uygun bulmadık

Bir gramlık lezzetin pek fazladır fiyatı
Aklı-selim olan kul, razı olmaz tatmaya
Tattırılan her hazzın, diyeti var bin katı
Hazırlandım ben bunun cümlesini satmaya

Bunlar birer örnekken, talip olur ekser nas
Böylelikle membalar, mevzu olmaz gündeme
Pek çokları bu tarzda, kandırınca el-Hannas
Elbette ki sonuçta, gelmez kat’a din deme

Tadı kaçtı dünyanın, sapıttıkça halkları
Epey insan şu anda, girmek ister mezara
Nasıl mutlu olsun nas, çiğnenirken hakları?
Ehl-i namus nice zat, küser oldu pazara

Şayet haram olmasa, talep etmek ölmeyi
Ben dâhil birçok kişi, koşarlardı kabir’e
Çok görürse bir düzen, mazlumlara gülmeyi
Gayet zordur sabire, yeryüzünde rastlamak

Nasıl sever şu arzı cennetlere talip kul?
Rahman mecbur etmese, mü’min onda durmazdı
Niye sevsin bir çölü, kalbi nefse galip kul?
Sonuç rıza olmasa, asla kendin yormazdı.

Sevse onu tüm beşer, sevemedim şu arzı
Benim kalbim sadece, cennet için atmakta
Tek emelim ifadır, Allah emri her farzı
Çünkü fakir gönlümde, hubb-u rıza yatmakta.

Neyleyeyim mecburum, bu cefayı çekmeye
Zira cefa çekmeden, sefa ummak nafile
Tüm zamanım harcarsam, arza fidan dikmeye
Cahim olur ahretim, geçer ömrüm ah ile.

Cihat ŞAHİN
01.01.2020-İZMİR