Ne çabuk büyüdün çocuk
Ne çabuk büyüdün de
İnsanların sol evinde barınmaktansa
Taş üstünde uyumayı yeğler oldun.
Zira, çok erkenden fark etmişsin
Kimi insanların kalbinin yanında
Taşın kuş tüyü kaldığını...
Güzel ölmek bu olsa gerek.
Kim bilir hangi düşten
İntihar ettin yaşamaya
Rüyalarının en güzel yerinden
Derinlere gömdün kendini...
Ne çabuk büyüdün çocuk
Ne çabuk büyüdün de
Bir basamak daha yükselerek
Kuş tüyü taşlardan şehirler kurdun
İçinde ailesi olan huzur evlerinden...
Zira, çok erkenden fark etmişsin
Buranın huzur evindeki yalnızlığını...
Çiçek açmak bu olsa gerek
Kim bilir hangi rüzgardan
Açıldı odanın pencereleri
Öyle bahar, öyle yaz ki tenin
Öyle sonbahar ki hüznün...
Kayıt Tarihi : 6.6.2014 03:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevgi Gül İlkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/06/06/bir-parca-huzur-tastan-cikarsa.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!