Bir parça aşk Şiiri - Yunus Emre Gümüş

Anlamaya çalışırken seni,
Anlamsızca boğuyorsun beni.

Bu yağan yağmur göz yaşlarım olsa,
Seni iliklerine kadar ıslatsa,
Kemiklerinden söker atarsın bilirim.
İstemezsin benim doğrularımı,
Kendi kendine doldurursun iskeletini...

Dolu olup yağsam şemsiyesiz bir günde,
Kafana kafana vursam inceden sızlatarak,
"Beni kessen kanım akmaz" dersin;
Yine de mücadele edersin, vazgeçmezsin,
Kendi kendine oldurursun olmayacakları...

Ateş olsam bir kış günü yansam karşında,
Rüzgar alevleri suratına çarpsa, yansan çatır çatır
Kalkıp üzerimde yürürsün, etinle söndürürsün
Korumu köz, közümü kül edersin de
Yine gelmezsin dediğime...

Ama bir parça aşk olsam, tatsam tenini,
Bir perçem saçını alsam, gitsem uzağa,
Bir kaçsam gelmesem bir daha yanına, yakınına,
Hele bir ölsem uğruna, o zaman anlarsın ya...

O zaman bile sevgili,
Bir daha gelsem dünyaya,
Bir daha çeksem derdini,
Keşke gelsem karşı karşıya,
Diye döner dururdum mezarımda!