Bir parça aklımın ucundan

Habibe Nur Alperoğlu 2
16

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Bir parça aklımın ucundan

“Gözler buluşunca iki kalbe.
Yürekler de bir heyecan kaplar bu telaşın içinde...”

“Üstüne kır çiçekleri sinmiş meğer.
Gülüşü güneş, yüzü gökyüzü sevdiğimin...”

Seven sevdiğini aklından çıkarsa bile kalbindeki yeri asla değişmez.
Kalp sevgiyi saklayan sandık misalidir.

Belki de insanlar yüreğinden geçtiği gibi konuşmalılar.
Aklından geçtiği gibi değil.

“Sana hissettiklerimi söylemekte bile çekiniyorum.
Boğazımda kelimeler düğüm düğüm...”

“Sen gökyüzünde maviysen ben toprak üstünde sana hasret bir çiçek..."

Yüreğim güzel günler de geçer. Sen hep bir sev, hep bir benimse beni...”

Bu devirde yalnız olmaktan korkmuyorum.
Gökyüzü benimleyken, güneş yine aynı yerden doğarken, kuşlar yine özgürlüğü bana hatırlatırken... Ben yalnız olamam.

Sevdiğimden her şey.
Bu gitmelerim,
kıskançlığım,
özlemim,
...

“Olmuyor dedikçe olmaz.
Emek gerek,
çaba gerek.”

“Gönlüme sağanak gibi düştün.
Ben ise ıslanmışım sana, öylece

“Olamıyoruz gökyüzüne iki yıldız,
gökyüzünde iki sevda kuşu,
Gökkuşağın da yan yana iki renk...”

"Mevsimlerden bahar da geçti.
Ama sen hep bir baharsın gönlüme."

Kırıp dökmek kurumaktan önce gelir. Kuruyunca tam dökülür insan. Yaprak gibi bir bir...

Bir ölüm gibi geldi bana, son kez çalan şarkıda söylüyordu: "Ayrılıklar belki birleştirir bizi."

Seni yine en olmadık zamanda bir şarkıda yakaladım.
O an aktı hüzün çeşmem.

“Sormayın halimi belli eder yüreğim,
İçi boş dünya için ne kadar yorulmuş bu bedenim.”

“Sen benim içime yer eden en güzel hissin.
Sanki dünyamda bir tek sen varmış gibisin.”

Dünya'nın da derdi var.
Ama o hiç olduğu yerden ayrılmıyor,
küsmüyor hayata, darılmıyor bulutlara.

Olmuyor.
Bu dünyaya sığmıyor umutlar.
Hayal edemiyorum güneşi...

“Esecekse içinin rüzgarı.
Tam bu zamanda essin, geç kalmasın yüreğime”

İyi ki gökyüzü var;
Yıldızlarla dolu gecesi,
maviye boyanmış gündüzü...
Beni benden alıyor sanki.

Zemheri mevsimiydi, gönlümün her köşesi.
Ama sen hep mevsimlerden ertesi.
Bir ay kadar ertesi bir gün, bir yıl...

“Sevdim maviliği, sevdim gökyüzünü.
Bana başka huzur gerekmez.
Gökyüzünün sahibinden başka...”

“Gün ağarken bir kızıllık oluşur ya hani.
Sen orda yaşıyorsun işte,
hiç kaçırmam seni ...”

Yüreğim seni görmek için dualar ederken, kalbimin ağrıyan yeri görmemek için âminler savuruyor...

Eğer sevdiğiniz insanı düşünürken bile huzurlu ve güvende hissediyorsanız. Kaderinizi bulmuşsunuzdur.

“Seni sevmeyeni asla sevme! Yoksa kalbin yokmuş gibi davranır.”

Sen aşkın tefsiri gibi geldin gönlüme.
Gözlerin,
Kaşların,

Kirpiklerin.İnsanlardan kaçmak istediğimde sessiz bir ortam hayal ederim. Kuşların uçtuğu, ağaçların bol olduğu bir yer, şelalelerin aktığı ...
Bana o vakit dokunmayın işte.”

“Lâl olur her bir hücremin sen sesi,
Anla artık beni ,gözlerine kilitlenmiş kalbimin sahibi... ”

“ İnsan karşısındakini dinlemediği sürece sonuç elbette
ayrılık olur,
kırgınlık olur,
hasret olur, ”

Geçmişini konuştuğun kişi geleceğini düşlediğin kişiyse sus!
Çünkü geçmiş aranıza üçüncü kişi rolünü üstlenir.

Melek düştü toprağa.
Öyle bir düştü ki;
Toprak halinden ,gök mavisinden utandı...

“Sanki biri üzmüş gibi dökülüyor kalbinin papatya yaprakları...”

"Kalbimin dengini sende bulmuşken.
Bir başka bedenin kalbine ağır gelirim."

Cennetime seni almak varken.
Bu dünya telaşı niye?
Gönlü gül kokusu
Kalbi gül bahçesinden bir avlu...

Dış görünüşe göre seveceksen eğer.
Denizi sev.
Uzaktan mavi olduğu halde yakından kaybediyor o güzel maviliği... .

“Bu devrin insanlarından korkun. Artık iyilik içlerinden ruh gibi ayrılmış.
Boş bir beden sanki.”

Maviden alırmış insanlar huzur.
Ben maviden çok senden aldım.
Senden başka birinde de aramadım...

“Her şeyin yok olup gideceği bu hayatta. Gözlerin, bana kalsın.
Çünkü onlar bana bakan en güzel parçan.
.

Neden mi insanlara bir şans daha verilmez?
Çünkü, yaşanılanları tekrar yaşatma korkusu barındırdığı için.”

“Ne sevdam bitecek yüreğimde ne kalbimdeki kuşların uçuşları.
Şimdi sende çok uzaklardasın ey gözleri gamzeli bakışlım.”

Kuşların konduğu penceremde güller açmış.
Sarmış sanki evimin çatısına kadar.

"Seviyorum demeyi herkes diline dolamışta .
Kalpler hep bi'dur vakası yaşıyor.
Sus diyor sus
Ben sevmiyorum diyor.
Ama dilimiz alışmış söylemeye.
Çünkü, biz sevmesek bile kalplerin kırılmasından korkuyorduk."

“Kovama doldurduğum
gökyüzüm,
koparmaya kıyamadığım
papatyam,
ellerimi açıp dualarıma yakışanımsın...”

Ben bu yolda devam edersem eğer.
Papatya kokulu yollardan geçerim.

Açılın bulutlar göklerden alacağım mavilik var.
Açılın yıldızlar yalnızlığıma kucak açacak karanlığa ihtiyacım var.

“İnsan insanı düşünmeli.
Hem kalbinden
Hem de gönlünden gibi."

“Avuçlarına yuva yapmış kelebek olsam.
Ömrüm uzardı.”

Sev;
Papatyaları,
Kuşları,
Çiçekleri,
Yüreği güzel olan insanları...

Papatyalara benzeyen birinin gülüşleri güneş olur.
Tıpkı sen gibi.

Yazan: Habibenuralperoglu

Habibe Nur Alperoğlu 2
Kayıt Tarihi : 19.8.2019 13:26:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Hikâyesi yok

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Habibe Nur Alperoğlu 2