Bir Parça Şiiri - Alev Kutluözen

kızıla boyardım renklerini
yasak sevinçler büyüttüğüm
yaralı dağ köylerinin

bir parça anne
bir parça umut
bir parça çocuktu yüreğim

geceler sevgili..
eğilip rüzgarın
saçlarını okşaması gibidir
sürgün mektuplarıyla
çoğalırken yalnızlığım

bir parça anne
bir parça umut
bir parça çocuktu yüreğim

şimdi deli mevsimler düşer
barut kokan ellerime
ve sancıyan gün bitiminde
mesafeler acımasız
vuruyor yüreğimin daralan yerlerine

durma! bir oyun kur dağlara
sana bir gül.. “merhaba” çocuk
adını boranlara yaz ki
sıradan bir ölüm olmasın

doğumun sevdasını taşırım
bir ceylanın acıyan kalbinde
umutları çalınmış bir kentin
karanfil kokan ellerinde

bir parça anne
bir parça umut
bir parça çocuktu yüreğim

aşk bir depremdir sevgili
vurulurken kandına
hesapsız kavgaların
geçmişimi yangınlara atarım

bir parça anne
bir parça umut
bir parça çocuktu yüreğim

elinden tutup
gitmeliyim belki de
sınırlar ötesinden esen
bir çığlığın peşinden

aşiret kokan
serin yaz yağmurlarıyla
savrulurken ömrüm
dil’e şiir kalır her sözcük

biraz anne
biraz umut
biraz çocuk