Vedaların Dili Şiiri - Güney Güneyan

Simidimi bölüyorum, rıhtım yakınında kuşlar
uğramıyorlar koparıp bir parça atmayana kadar
büyükçe olanlar küçük lokmalara tav olmasa da
serçeler kanat çırparak koşuyorlar
yapraklar hışırdıyor, ötede deniz efendi
bir konuşup, pir susar gibi
yutkunuyorum ağzımdaki lokmaya ıslatıp
oradayım, ama değilim, nedensiz dalıyor gözlerim
şaşkınım, fazlası ile de üzgünüm bugün
yolcular ağırlıyor yüreğim, nedendir gelen giden
simit de bitiyor, yaklaşır buradan da gitme vakti
derin bir of çekip, son lokmayı fırlatıyorum iken
aklıma düşüyor öncelerde buraya uğramışlık hissi
ve kavgalar ediyor kuşların biri, ikisi
bir bavul sürüklüyorum, vedaların yok dili.