Bir Papatya Saatinde Sevdim Seni

Söz gelişi sevmek dedim adına...
Avuçlarının köşelerine saklanan güşlerine, parmaklarına oturan utangaçlıklarına söyleyemediklerimi ;
Sen diye ektim kucağıma.

Kumsalda ayak izlerin, kursağımda söyleyemediğin sözlerin donup kalırdı gözlerimde.
Başucumda kalakalmış gitmelerin, yastığımın altına saklardım hayalini, yorganımla inatlaşırken.

Bir veda busesi kondurdum geceye, sen denginde.
Bedenime sızan acılara değin yaşadım seni yüreğimde, sabaha değdirmeden.
Bir ilkbahar bahçesinde, bir papatya saatinde sevdim, sen gökyüzümü.