Bir Papatya Gibi
Bir papatya düşmüş avuçlarıma,
Yaprak yaprak ayrılmış gibi kalbim.
Her “seviyor”unda umutla titremişim,
Ama her “sevmiyor”unda sessizce solmuşum…
Sen bilmeden, ben her defa yeniden dağılmışım.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta