Aynada izlemekte kendini..
Kimseciklerin göremediği …
Yolculuğu sanki bir türlü ulaşamadığı..
Açlık içinde…
çok yakından hissettiği ..
Kimselerin bilemediği
O susadığı yere…
Düğün gününün o kurbanlığı çökmüşken üstüne…
Gidiyorum diyor,gidiyorum sessizce…
Ama mutlu…
O mutlu her gidişlerinde…
Ve tekrar geri dönüyor bir pamuk şekerin hevesine…
Bir türlü gidemediği,gideceğini bildiği…
Ama bir türlü kabul edilemediği yere…
Sadece bir pamuk şekerin hevesine…
Kim bilir belki unutmuş yetişkin …
Pamuk Şeker ne lezzetli diye…
Kim bilir onun da sorumluluğudur bu evren de…
Hatırlatmak lezzetini şekerin …
Pırlantaların yerine…
Yoksa mümkün mü geri dönmek…
Bir pamuk şekerin hevesine…
Kristal Gül...
TV 'de Ona Katlanan VJ Bülent'e...
Aldığı Pamuk Şeker için sonsuz teşekkür eder...
01,03,2010,İst
Kayıt Tarihi : 1.3.2010 22:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!