Bir özür bekledim Şiiri - Murat Ülkü

Bekledim... Diz çöküşünü bekledim, o pişmanlık düşsün diye yüzüne,
Bekledim... Her bir bakışımda, gözlerinde yakaran bir özür parlasın diye....

Ne acı! Bekleyişim, kuru bir dal gibi yavas yavaş kırıldı ruhumda,
O nankörlüğün, o hainliğin üzerine güneş doğmadı bir daha...

Şimdi zaman, yüreğime asılan o hesap defterini öfkeyle açtı,
Her bir satırda, paramparça olmuş güvenimin yakıcı çığlığı!

Sadece elindekiler değil, prangalar vurduğun o lanetli ruhunu da,
Her bir şeyini alacağım, "Benim" diye bildiğin her neyin varsa...

Özgürlük! Şimdi Kendi kanatlarımla süzüldüğüm bir engin gökyüzü,
Ama artık senin karanlık gölgenden çok uzak, demir parmaklıkarla bezeli...

Herkes bilir, Yıkılan bir dünyanın enkazından küllerimden doğdum ben,
Acıyla yontulmuş, intikamın keskinliğiyle bilenmiş, bir ruhum hırs ile yanan!

Şimdi rüzgar, eski fırtınaların hıçkırıklarını fısıldıyor usulca,
Ve ben gülümsüyorum... Çünkü şimdi fırtına benim, ta kendisi.

Hesap görülecek, kanla da olsa alınacak geri ağlayarak alınan herşeyim,
Ve sen... Artık sadece bir gölgesine n, geçmişin en derin, en kayıp kuytularında...