BİR ÖZLEYİŞ ŞİİRİ
Seni vazgeçilmez yapmayı sevdim.
Her bakışımda gözümde büyütmeyi...
Sana anlamlar yüklemeyi,
Umutsuz hayaller kurmayı sevdim
Daha yanındayken özlemeyi...
Özledim
Kahkahandaki tiz sesi,
Sigara paketinin üstüne
Resimler çizmeyi.
Üşüyen ellerini ısıtmayı özledim
Saçlarındaki dalganın seyrekliğini
Çocukça kaprislerine gülümsemeyi.
Özledim
Kavuşmanın heyecanlarını da...
Sesini duyduğum her an
İçimde uçuşan kelebeklerin cıvıltısını.
Seni çocukluğumdan çok
Özledim
Senden çok senin beni özlemeni
Düşlerinin üzerini örtmeyi...
Sevdim
Kendimi paylaşırken
Sensizliğini de!
Öyle bir sen yarattım ki,
Dünyamda,
Özlerken her an
Sevdim...
Kayıt Tarihi : 9.5.2004 22:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semra Dereli](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/05/09/bir-ozleyis-siiri.jpg)
Dünyamda,
Özlerken her an
Sevdim...'
Dizeleriniz insani düsündürüyor. Seven, sevdigi yaninda olsa da doyumsuzdur, özlemi yaman olur...
TÜM YORUMLAR (1)