Bir Özlemin Mektubu Şiiri - Nazende Kaya

Sen bir umutken içimde,
Kıpır kıpır bir sevgiyken benliğimde,
Gözümde ışıkken,
Kulağımda ses,
Göğsümde nefesken,
Bu gidişin niye?
Niçin bu ayrılık?
Biliyormusun, nasılım şimdi?
Neredeyim?
Ne yapıyorum?

Pencerenin önüne oturmuşum, kar tanelerinin savruluşunu seyrediyorum..
Aklımda sen varsın, gözümde sen, gönlümde sen! !
SENİ NASIL ÖZLEDİĞİMİ BİR BİLSEN! !

Sonbahar kışa kavuştu.
Yağmurlar kara....
Soğuklar iliklerime işledi...
Ben sana kavuşamadım! ! !

Ne sana kavuşabildim.
Nede seninle iken birlikte umut ettiklerimize! ! !

Söylermisin bana,
Çaresi ne? Bu ÖZLEMİN? ?
Ayrılığın,
Acının,
Çaresi ne? Bu ÖZLEMİN? ?

Bir mahkumiyet, bir mecburiyetmi ayrı kalmamız?
Yoksa tek kelime kader deyip! Kolayca kıvırtmakmı?

Suratımın asıklığını,
Yüreğimin burukluğunu,
Bu karamsarlığımı,
Hep böyle üzerimdemi taşıyacağım? ?
SARARMIŞ ETİKET GİBİ? ?

Bu özlemin beni çıldırtmasını,
Bu hasretin,
Bu ayrılığın,
Bu yokluğunun,
Beni delirtmesinimi istiyorsun?

Kocaman bir
-HAYIR! ! ! ! !
Duyar gibiyim..

Peki madem böyle olmasını istemiyorsun!
O halde neden çıkıpta gelmiyorsun? ?
Bir haber iletmiyor,
İki satır birşeyler belirtmiyorsun? ?

Karın yağışı gittikçe hızlanıyor
Hızlandıkça dahada bir güzelleşiyor.
Çünkü ben, kar tanelerinin savruluşunda,
Seni arıyorum,
Seni hayal ediyorum
Güzel yüzün,
Bana hayat veren,
Mahzun gülümseyişin.....

Yemyeşil bakışlarında,
İnsanın kaynatan derinlik! ! ! !
Hep gözlerimin önünde.

SEN BÜTÜN SENLİĞİNLE
BENLİĞİMDESİN! !
BENDESİN! ! !

Zayıfım işte!
Hemde çooook güçsüzüm ben! ! !
Sadece elimi uzatıp tutamıyorum.
Gözümü seğirtip bakamıyorum.
Atlas, ibrişim, ipeksin biliyorum.
Ama utanıyorum, giyemiyorum! ! !
İşte tek sorunum da bu ya! !
vede tek problemim! !
VE BEN BU PROBLEMİ ÇÖZEMİYORUM! !

Son olarak şunu bilmeni istiyorum,
Bu özlem, bu hasret, bu ayrılık
Kaderinden diyorsan,
Elbetteki çekerim! ! ! !

Lakin minicik bir ışık gösterebiliyorsan,
ÖLENEDEK BEKLERİM! ! !