Bir özlemek yaz bize,
Bir özlemek ki ciğerden olsun.
Kimse bilmesin öylece dursun.
Fotoğraflardaki gözlerinin derinliğine bakıp,
Dilimiz hasret türküleri söylesin.
Hangi kelime anlatır, hangi şiir dindirir,
Sana yazılan hangi mektuplar ulaştırır,
Acıya çalan bir ağıtla içimdeki çırpınışları.
Sen bir özlemek yaz bize, bir özlemek ki ciğerden olsun.
Denizde kaybolan yaz güneşleri gibi,
Gözlerin kazınmış aklıma gece karanlığında parlayan ay gibi.
Bir özlemek ki,
Yüzünün hafızamdan silinişini seyrettim.
Sonra döndüm kendimden nefret ettim.
Dokunduğum her yerde ellerini hissettim,
Duyduğum tüm seslerde sesini işittim,
Sen içimdeydin, ben seni özledim.
Sana kavuşmanın hayalini hep başa sardım,
Yeniden bir daha hayal ettim.
Senli rüyalara dalmak için erken yattım,
Senin olmadığın rüyalardan adını sayıklayarak uyandım.
Sensiz nasıl uyandım diye kendime şaştım, kızdım.
Sen bir özlemek yaz bize, bir özlemek ki ciğerden olsun.
Sen gel yine kokun içime dolsun,
Sen gel ki güller yeniden kırmızı olsun,
Sen gel ki sonumuz kavuşmak olsun.
Adem ÖZDEMİR
Kayıt Tarihi : 10.6.2019 14:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!