Bir Özlemdir Hülyalarda Büyür Aşk

-Her an özlenilen için-
Denizlerden su içmiş bir yazın akşamında
Yüreğime serince yağan yağmurdu aşkın
Ben kaybolup giderken bir hülyalı bakışta
Gönlümün yakasında bir gül olurdu aşkın
Bir masal anlatırdı geceye titrek sesin
Sorsam susar yıldızlar bilemezdim nerdesin
Ben seni öyle uzak iklimlerden çekerek
Yürüdük nice deniz nice çölden geçerek
Güllerle bileğlenmiş bıçağı vurdu aşkın
İbrahimi bir ateş içre kavurdu aşkın
O bir özlemdir artık hülyalarda büyüyen
Zamansız zamanlara bakıp ağıt söyleyen
Şimdi git desem gitmez gelmez yıllar öncesi
Onun da yıldızlardan yoktur başka kimsesi
Kardelen bakışıyla zorunu sordu aşkın
Bilemedim, bir rüzgara katıp savurdu aşkın
Hazanda bir baharın elinden tutmaktır bu
Kederi uçurumdan gülerek atmaktır bu
Sevgiyi doyasıya yürekte tatmaktır bu
Hayata kanat takıp kuşlara katmaktır bu
Sanmaki yaraladı yarayı sardı aşkın
Sen yokken bile inan her zaman vardı aşkın
Bu yol götürmese de vuslata bir gün olsun
Razıyım özleminle gözlerime yaş dolsun
Sonu olmaz yolların yolcusu seven ise
Kaybolsa, kaçsa yine, yeter ki bir gel dese
Bilmezsin öylesine dünyamı sardı aşkın
Sen vefasız olsan da bana hep yardı aşkın.