Seni dinlemek artık yalnızca bir hatıra.
Bir zamanlar
kelimelerimiz birbirine dokunurdu,
şimdi ise içimde susturulamayan
bir özlem var.
Seninle konuşmak, dünyaya anlam katardı,
şimdi ise kelimeler yetmiyor,
anlatamıyorum.
Seninle gülmek, ruhumu hafifletirdi,
şimdi yalnızca hatıraların ağırlığını taşıyorum.
Seninle ağlamak bile güzeldi, çünkü yanımdaydın.
Ama şimdi, yalnızca geçmişe bakarak seni hatırlıyorum.
Sen, hayatımın en özel parçasıydın,
varlığın kadar yokluğun da
içimde derinleşiyor...
Kayıt Tarihi : 22.5.2025 07:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!