Bilirim, sen benim bir özlem vaktim
Menevşe, papatya, sümbül gülerken
Sen benim biricik yaşam sevincim
Sen benin gülümsün bülbül ağlarken
Sendelemiş sevdam, içmişsem ağı
Benim yüreğimde, benim beynimde
Her gördüğüm rüya ayrılık dağı
Bir hasret dolaşır sakat göğsümde
Kuru bir taş oldum, bu canım tayfa
Yaz yanar, kış üşür, sararır her güz
Sen beni özlersen yaz sayfa sayfa
Çıkmaz bir yoldayım gece ve gündüz
Tükendim, pes dedim, ettim ben iflas
Son kez olsa sen an bal dudağında
Bilinmez cevhersin, yakut ve elmas
Zengin tut gönlünü göz yaşlarında
Gönlüm kavurulken buz ateşinde
Dilimi lal eden bu sevdam ağlar
Zindanda ki canım köz zincirinde
Bağlanmış yanıyor, seni sayıklar
Yar gibi sarılsam, yar gibi ölsem
Senin kollarında, senin koynunda
Bir öksüz doğmuşsam, sadece gülsem
Senin kucağında, senin yanında
Unutmak istemez bu kalp, bu gerçek
Bulamadık çare, bu özlem kara
Ne vakit bu sevda bizle gülecek
Ne vakit düz söyler bu derin yara
Kubilay Demirkaya
Kayıt Tarihi : 20.11.2023 23:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!