Bir özlem türküsü Şiiri - Mehmet Selim T ...

Gönlüm kaldı tuzmaçanın ağır sularında.
bedenim bir yığın turnanın veda dilekçelerini
kopyalamakta.göğsümde inceden bir sızı.;
gidip gelen sadece sancılar diyarının söylemsiz kuşları.
ben anlatamadım derdimi derdim dillenmez inadına.

bir görevim vardı.bilemedim.tadamadım hayatı.
yaşantım inan bana güzelim,gözlerinden
bana sürüklenen son baskı gülüşlerine bağlı.
sen görmüyorsun hayat bir sihirbazın
haşin yollarında filizleniyor demet demet.

bir kılıcım olmalıydı benim keskin sırat gibi.
resmin benim öznem olmalıydı,yüreğime saplanan
her kılıç darbesinde.şu dağların yığın ormanında
kuş cıvıltılarına karışıyor ve reyhani korkular
geliyor burnuma.sukut eden,elma kokan ellerinden.

doğrudur paramın olmadığı.tek sermayem
biriktirdiğim dertlerim.bir saat gibi dakik dertlerim.
aşkın derin ızdırabınıda anladım meğer bilmezmişim.
'donup kalmakla karışık ağır bir suç' olduğunu.
bir hata oluştu yine,bir yalnışlık oldu.yine ölmeğe teğet geçtim.

ağır sularında gönlüm kaldı tuzmaçanın,
ellerimde bir yığın turnanın veda dilekçeleri...
sözlerimde çağımın en bozuk,
en onulmaz kafiyeleri...
ben, yalnızlıklara giriftar
ben,sanki kulak dokusu incinmiş
kendi iltihabını içen bir derin alaylı.
ben,gözlerinde süzülen,
masal dağlarının zümrüdü ankası.

sevdiğim...ben
ben...sevdiğim.

27,02,2005