Bir Özlem ki Şiiri - Murat Boztepe

Zamanın bile yüz çevirdiği bir sonsuzlukta bekler gibi seni…mı
Ne gecenin koynunda huzur var,
ne sabahın perdesinde umut…
Adını anmak,
boğazıma saplanan bir bıçak gibi—
sesim titrerken bile seni sevmenin ağırlığı çöker üstüme.

Hasretin, içime çöreklenmiş bir kış gibi.
Ne çiçek açar bu topraklarda,
ne kuşlar döner artık bu semaya.
Sensizlik öyle bir şey ki;
yaşarken yavaş yavaş gömülmek gibi—
toprağın yerine sessizlik,
mezar taşımda ise sadece adın yazılı.

Gözlerim, seni görmediği her gün biraz daha unuturken dünyayı,
kalbim senden öğrendiği her şeyi yeniden yazıyor kanla.
Bir fotoğrafın var;
ama gülüşün çoktan sessizliğe emanet…
Ve ben her gece,
senin yokluğunu ellerimle büyütüyorum,
bir çocuk gibi ağlaya ağlaya."