Bir Özlem Bir Sevda
Öyle bir deli sevda dolaşıyordu ki damarlarımda, düşünceler, ifadeler anlamsız kalıyor..
Nasıl anlatsam bilemiyorum…
Öyle içimdesin ki! Yüreğimin derinliklerinde seni his ediyorum, seni yaşıyor ve hep seni özlüyorum..
Kurduğum her cümlemde, aldığım her nefes ve attığım her adımda mutlaka sen varsın. Ve ben sadece seni yaşıyor ve sadece senle yaşıyorum..
Şimdi; belki demek kalmış yarınlara..
Şimdi; keşkeler de kaybolmuş umutlarım..
Şimdi; hüzün varmış, sen kalmışsın ve senin yokluğunda kaybolan ben kalmışım…
Nasıl bir özlem bu; nasıl bir sevdaymış bendeki.
Hayatımı felç eden, gözlerimi belirli belirsiz noktalara çivileyen, Elimi kolumu bağlayıp sadece seni düşündüren ve sensiz yarınlara dair içimdeki tüm ümitleri tüketen..
Nasıl bir özlem bu ve nasıl bir sevda…
Hasret, pencere kenarında sensizliğin eşiğinde beklemekte seni, Umutlarım ise don vurmuş filizlere…
Ve korkmuyorum artık yalnızlıktan, gecelerin sessizliği huzur veriyor. Artık; nasırlaşmış bedenim. Senli olan tüm acılarım, hafif geliyor yüreğime. Ve artık ağlamıyorum eskisi gibi, mısralarıma döküyorum sensizliğimi…
Şimdi; belkilerden uzak bir yaşam var..
Şimdi; keşkeleri umursamıyorum bile
Ve Şimdi; Hüzün yok, sen yok, ben yok, yani; biz yok…
Kayıt Tarihi : 19.7.2023 18:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!