Soluğu düğümlenen sevdamın,
Kahrını yükleniyor dağlar.
En keskin yanıyla
yüzümde gezinen hüzün,
Elimin tersine direniyor.
Paslı çivilerin
inadıyla yarışıyor özlemim.
Yıkılmışlığımı yüzüme tüküren
olgular girdabında,
En iğrenç boğuluyorum.
Ey sevgili!
Denizi bensiz içen gözlerin,
Süslesin aynaları!
Akça sabahlara özgü umudun
iştahını kucaklar,
Yine gelirirm!
Kayıt Tarihi : 22.1.2010 11:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Bir Özge Sevda' adlı bu şiirimi, Ankara'da görevliyken yazdım. Şiir kitaplarımın yayınına yetişmedi. Tarih: 23.08.1972 /04.30 Yorum: 'Kısa zamanda adınızı bütün Türkiye'ye duyuracağınıca inanıyorum. Ancak, benim yaptığım gibi yapma; çünkü aşırı tevazu, acizlik olarak algılanıyor. Mektuplarınızı eksik etmeyiniz. Candan selamlar, saygılar. Celal Çumralı: Yargıç-Şair, yazar. Mersin-1970
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!