Bir Oyun Sanıyordum Şiiri - Gülhan Özkara

Gülhan Özkara
1811

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Bir Oyun Sanıyordum

Biraz büyümüş
Artık bazı şeyleri anlar hale gelmiş
Bir bebekle
Nasıl oynanır bilirsiniz
Ellerinizle yüzünüz kapatılır
Belki biraz da küsmüş gibi yapılır
Sonradan elleriniz kaldırılarak
Görüş açıklığı açılır
Ve bebeğe -"Decik! yapılır
Birkaç defa en az tekrarlanır bu
Ben bunu bir ünlem sanıyordum
Bir oyun ünlemi
Meğer bir kelimeymiş
Ve tam olarak doğrusu "değilcik"miş
Mahsus yapıyorum anlamına
Söylene söylene -decik olmuş
Bizim "değilcik"
Kim kardaşyan denen
Kara çarpananın kara suratı
En az milyon haber olur medyaya
Su katılmamış Ermeni ya
Bizim bir şeyimizden tık yok
Ne oğlan ne kız ne dert ne bela ne dil
İlla Ermeni olacak veya yandaş
Zaten hepi topu ayakta
İki üç çocuğumuz kaldı
Ali Ağaoğlu, Fatih Terim vesaire
Acından ölüyor çocuklarımız
Ermeni, yezidi, kıpti değildir diye
Bir kişi de çıkıp demiyor
Ne bu iğrençlik diye
Üçgen bir yüz lanet bir siluet
Bir de kara deri
Tebessüm arama naz zaten yok
Fiyatım şu kadar, o kadar
Dünyanın en yüksek fiyata pazarlanan
En çirkin kadınlarından biri
Kadın güzelliğini mezara koydular
El birliği ile diri diri
Gidin liselere, üniversitelere bir bakın
Neler var neler
Ne temiz asaletler
Ne nurlu yüzler, ne sevim
yeni doğmuş bir yumurta gibi ak
Güneş ışığı değen
Beyaz badanalar gibi parlak
Kim..ker kardaşyanı
Lazın, Çerkezin, Arabın kızları
Her çirkinliği boğar
Urfa, Adana, Maraş, Antep
Mersin, Malatya, Hatay
Ufukta güneş doğar
İntiharlık kızları vardır
Anadolu yaylasının
Kim kardaşyan kim?
2015

Gülhan Özkara
Kayıt Tarihi : 12.3.2015 20:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Gülhan Özkara