Bir Öyküsü Bile Yok Aşkımızın

Gidişlerinde üstüme yağan, karın beyaz saçlarında ıslanıyor aşkım.Sensiz düşler büyütmek alnımın yazısından,yüreğimin sızısından ödevken,senle bir ömürlük öyküm henüz yok yazı yüreklim.Sancılı mevsimlerin mehtaplarımı gecenden kaçırır.
Mızrabın batar hazanlarıma. Hazlarımın kullanım dışı zevklerinden sana canlı bağlanmak istedim gün ile aşk arasında. En uzun gecelerin hecelerini
sana şifreledim masalın biterken öykü başlarken.Bekleyişlerin biletlerini korsanlar almış,imkansızlığın Karaiplerine.Beni senden anlattı beklemeler.Sen yetimsin Nazlıcan…Öykünü bana anlattı Yunus balığı.
“ Sen altı yaşındayken kaybolmuşsun. Seni yaşlı,dünyanın en iyi yay kullanan denizcisi seni bulmuş,denizin ortasında konakladığı küçük gemisine götürmüş,seni büyütmüş,yıkamış, beslemiş,sana ok atmayı öğretmiş.Tam on yıl orda yaşamışsın.Hayatın deniz,balıklar,mavilikler,yalnızlıklar.Denizci adam,45 yaşlarındaymış.Her balık satışından sana çeyiz hazırlamış,gittikçe sana bağlanmış,içinde beslediği tek duygu bir gün senle evlenmekmiş o küçük gemide.Gemide sana bir salıncak yapmış,süslemiş her yanı,ayakları suya değe değe salınırmışsın.Geminin güvertesine çıkarmışsın, keman çalarmışsın.Denizci hayatın binlerce tadından yalnız iki şeyle tanıştırmış.Ok atmak ve keman çalmak.Denizci,denizin ortasındaki gemisine müşteriler getirip oradan balık yakalamak şartıyla para kazanırmış.Bir gün iki genç sana sulanmış,denizciyi bağlamışlar,sana saldırmaya çalışmışlar,sen kaçıp geminin içinde o gizemli yerlerden çıkıp en üste çıkmışsın.Yayı gerip her ikisinin ayaklarına ok atıp yaralamışsın.Tenin deniz gibi beyaz kalmasını sağlamışsın.Denizcinin biricik gizemli aşkı olmuşsun.Senin hiçbir şeyden haberin yokmuş.Ta ki 1 6 yaşına kadar.Günler suları yıkarken, kulağında valkmeni olan bir genç babasıyla sizin gemide balık tutmaya gelmiş.Delikanlıyı görür görmez aşık olmuşsun.Denizci onları öldürmeye çalışmış,sen delikanlının önüne siper olmuşsun.Oradan kaçmışlar,ilk kez aşk yaşadığın genç ile babası.Genç gidip senin aileni araştırmış ve bulmuş.Elinde belgeyle seni denizciden kurtarmaya gelmiş,denizci yine oklar atmış,sen siper olmuşsun biricik aşkına.Ve denizcinin tek hayali seni büyütmek ve senle evlenmekmiş.Sense delikanlıyı seviyormuşsun.Küçük, bir salla kaçmaya çalışmışsınız.Denizci, salın ipini boğazına bağlamış,siz kaçtıkça intihar etmeye başlarken,sen ipi kesmişsin.Onu intihardan kurtarmışsın; fakat siz gemiye geri dönüne kadar gemiyi batırmış,sen ağlayarak yıllardır seni büyüten, baba gibi,anne gibi bakan adamın ölümünü izlerken gözyaşların suları azdırmış,karaya zar zor çıkmışsınız.Karaya ilk geldiğinizde delikanlıyı rakip balıkçılar öldürmüş.”Ve iki seveni kaybederek kara bahtıma gelmişsin.Kaldırımda vahşi bir ceylan gibi oturup ağlayan seni gördüm. Ruhumun telleri koptu, güzelliğin güzel rüyalarımı coşturdu.
Korsan seferlere çıktım, şifasız dertlerin hüzün tabletlerini içtim,kendime gelemedim.Başlıksız bir öykü gibi,seninle baş başaları oynamanın ilk adımındayız.Eşkalsiz sevdaların bütün masallarındaki yalnız kahramanlar gibi sarıldım sana.Paylaşılmış sızıların süzgecinde geçti her şey.Sevdaların bedeli çekilirmiş, hangi aşk paklar ki acılı yanlarımızı.Kavuşma rotası yamalı gönlümün gemisi olarak beni sürükler denizine.Oysa sen deniz kızı.Yıllarca denizde yaşamış,kara görmemiş,kara sevda yaşamamış bir güzeldin.Ne su temizler, ne de karanlık kavuşmalarımızı.Ben karada dört yıllık öykünün aşkıydım.Aşkımdan aşklar ürerdi.Şimdi içimdeki yaraların yamasına geldin oturdun.İki yaralı, iki kara bahtlının bulmacasını çözebilir mi ki tutkular.
Uzat şimdi hiç öpülmemiş dudaklarını alın yazıma. Yazıl sevgi beyazlarıma.Alıştırmalar yap, kalp ile kal_ben arasından.
Yüreğindeki sızıyı hangi amaçlar kapar, hangi gözyaşların aklar? . Yum gerçeğin gözlerinden yeniden başlayacağımız hayata. Yorgun anların kirlenmemiş buluşması başlar. Rekorlar kırarız kırılan umucularımızın istendik ,tanıdık yarışından.Uyanık sevgimizin dar patikalardan yel usulca bedeni okşar,sözler kalır, yazı uçar, öykü içre öyküler anlatır bizi.

Yaşamın en kara anından karalar bağlama. Gözlerindeki perdeye sözlerimin özlem denizi çarpar ve gelişinin yazılmamış anları yüreğimin özlem tuzlarını aklar ve seni saklar güzel bir geleceğe yazı yüreklim.