Bir Öyküdür Sevdalar

Elimde bir öykü var
Yırtık pırtık dünden kalma,
Kederli yağmurlarla yalnız
Derin uçurumlarda köklenmiş
Gelecek ilkbahar, biten hazan
Damla damla kanarken zamana
Tutsaklığı vefasız gözlerde hançerlemiş.

Elimde bir öykü var
Dünden kalan acılarla sevişmiş,
Akşamın ürpertili bedeninde
Karanlığın kuytusunda terkedilmiş
Bir intihar busesiyle
Bırakmış kendini aşkın mabedine
Nakış nakış işlenmiş sevginin nefesiyle.

Elimde bir öykü var
Hasret türkülerinde vurulmuş,
Güz çökerken ağıtların üstüne
Geceye serpilen hüzünlerle yorulmuş,
Üşürken elleri, kanarken yüreği
Masum sevdanın masalını
Kırık bir vedanın namlusunda unutmuş.

Elimde bir öykü var
İlk sevdasının çöllerinde kurumuş,
Güneş silemezken aşkın yazgısını
Ay ışığı tutmuş ayrılığın yasını,
Erirken zindanda yavaş yavaş
Şahit olmuş kuşlarla dağlar
Gözlerinde mevsimler usulca solmuş.

Elimde bir öykü var
Hala canlı ve sessiz,
Eski bir şarkıda aldanırken sevgiler
Kesilir sevda çığlıkları
Dokunurken yüreğine giden yıllar
Ölümleri yaşadığından habersiz,
Gizlenir kirpiklerine gözyaşı
Bilemez,
Sevişmeler neden biter sebepsiz.

Elimde bir öykü var amansız,
Elimde bir öykü var zamansız.