Bir Otun Tanık Sandalyesinde Unutuluşu Ş ...

Yalnız bir şiir olarak bakmam mümkün değil bu şiire. Bu işler gereklilik kipleriyle yürümüyor sayın bayım! Pişmanlık diye bir şey yaratılmış.
Ve insan, bütün insanlık adına insandır, bütün canlılar adına!
Bir karga, nasıl bir peyniri senin önünden alıp yerken delleniyorsan, ağzın sulanıyorsa evet, karganın yediği kuşa da tohuma da ağlama hakkın olacak. Gerçek kargalık budur! Ağlayış bir ritüel değilse ille ağlamaktır! Uç karga uççç! Gözyaşları rota dinlemez; bırak suları!


'Zalimin mazlumla
Celladın kurbanla dönüp durduğu bu kısır delilik
Ne zaman bitecek?
Uysal bir kuzuydum
Sonra değiştim kaplan oldum
Babamız almıştı onu bize
Sadece iki paraya
Kuzucuk.. Ah kuzucuk!

Bugün ne değişti?
Bugün
Ben değiştim'

Rebeka ağlıyor kimileri şiir yazıyor. Rebeka ağlıyor ve bazıları şiir okuyor. Rebeka ağlıyor, Rebeka ağlıyor, Rebeka ağlıyor.. Yer savaş, gök savaş ve serbest bölgede Rebeka yasak bir ağlamaya boğulmuş! Rebeka susmuyor, Rebeka susmuyor, Rebeka susmuyor...

En mazlum otu kuzucuk yemiştir. Ve herşey böylece başladı. Otun ot olmasıyla. Ve bitmedi bir daha başlayan. Ot bittikçe yaşayan bir başlangıç! İlk güçlü ve 'ben'in de kendini bulduğu (bkz:eskiden bir kuzuydum) o yerde zulüm başlamıştır artık! Bir ninnidir İsrailde ve eyvah çocukları uyuturlar! Rebeka uyuyamıyor, Rebeka ağlıyor, Rebeka ağlıyor, Rebeka ağlıyor... Mazlum otu kuzucuk yemiştir. Babası almıştı onu, iki paraya..

Ne hatırlattın bana biliyormusun?

Yalvar yakar bizde kuzu aldırmıştık babama, ellerimizde büyüttük çocukluk buya eve aldık kuzuyu üşüyor diye.
kuzu büyüdü bakmasıda zor derken kesilmesine karar verildi. O manzara hiç gözümün önünden gitmedi.
yere yatırıldığında ağladı kuzu...



Ve onu kesen kişiyi biz aylarca kapımızın önünden geçirmedik ,taşladık adamı...


Hiç aklımdan çıkmıyor çiçek, adı çiçekti, seslendiğimizde meeeeeeeeeee diye cevap verirdi.

Yorum yerine bunu yazdım kusura bakma seraceddin
kuzum aklıma geldi.