Bir ipin ucu,dağın tepesine erişecek bir cesaret ile birleşince hayat anlam kazanıyor
En yükseğe fırlatıp attım inançlarımı,ben bile bir ipe gebe ölüm ile yaşam arası gidip geliyorum
Bir sırat köprüsü geliyor aklıma bir de çocuklarım
Hani şu belki de aman diyecek; belki de bir adım kadar yakın ama buna rağmen o dağ kadar uzak olacak çocuklarım
İşte o zaman eski yürüyüşlerimin,onlar için girip de kazandığım yarışların ispatı bile işe yaramayacak da;
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta