Gün ışığı,
yine çoğullaştırılmış bir dünün,
duygulardan arındırılmış tekil ruhuyla
gözlerine sızıyordu…
Yine, yaşamaktan çekindiği hislerle
Hangi güne, hangi arzuları devretmeli?
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Tenine yabancı, avuçlara,
su dolmalı…
Belki de,
ne vakittir,
yüzüne dokunan tek tanıdık
bu olmalı! … ....böyle anlatılabilirdi , tebrikler şair
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta