"Persepolis’in dumanında,
MÖ 330’un gölgelerinde sözler verildi…
Öpücük, mavi gökyüzüne saklandı; duman, bir yemini gölgeledi. Tepede bir yerlerde, Halkın sesini duyan sevgililer, ‘Güvenli bir sığınak bul’ dedi, onu uzaklara gönderdi ...
gönderen ise cezaların peşine düştü.
Yollar Karadeniz’in hırçın dalgalarına,
Kafkaslar’ın uzak dağlarına ayrıldı.
‘Komon terpe eahum reauntum’ fısıldadı rüzgâr, kanımızdaki sıfırın izinde…
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de