Bir Ömürsün İstanbul

Bir Ömürsün İstanbul❤ ★

Kesilmiş suların
akmayan pınarında
seni düşlerken,
ruhumu eriten
içimde tüten bir şey
beni amansız yakalar
senden uzak kaldığım ellerde.

Bir garip teneffüs içinde
takvimlere yazarken adını,
tanımadığım kırık telli duygular
bahar saflığında uyanmayıp
içimdeki çocuğun feryadını dindiremedi,
o gün bugün…

Dün bıraktığın yerde, bakışın
gönlümde ne yaralar açıyor,
uçsuz bucaksız gökyüzü, martılar
ve huzur veren mavin,
ırmağın denize olan hasreti gibi
bir şeyler taşır benden sana, senden bana.

Hayatın müşfik bakışları arasında
çocukluğumun sende yitirdiği
deli dolu, o kedersiz seneler,
sana olan aşkımı büyüttü
Fatih'in, nice cengâverlerin
esenlik yurdunda.

Varlığınla türkü tutturduğum
dopdolu hayatın, yok mu?
beni sana ulaştıran
gönlümü hoş tuttu
sığındığım limanın.

Yaşamı -özlü sözlü kılan
çok zevk aldığım uğraşlarım var ya,
senden ayrı yol alamadı,
duyguların, hayallerin
ruh çalkantılarımı
tuval yerine kâğıda aktaran çizgilerinde
hep sen varsın çünkü! !

Ömrüm,
İlk buluştuğumuz
sarmaştığımız o yerde
güneş ve sıcaklığıyla yaşıyor sanki
bir esinti sarhoşluğu
hasta gönlüme ilaç
surların önüne beni alıkoyuyor.

Bilmem, bu hasret ne zaman bitecek?
doğrusu bilmiyorum,
gerçek olan gözlerim doldu,
beni deli eden
yalnızlığımla avunadurayım,
yüzüme yapışmış gibi
göz kapaklarıma inen kavgada
serdarın nağmesiyle
yenik düşmeyeceğim kesin
bu gönül, bu sevda
bende kaldığı sürece ey İstanbul! !

Aksaray/21 Mart 2010