Bir Ömürlük Yürüyüş Şiiri - Meltem Kaya

-Tolga'ya, nice güzel yıllar için-

Dostum benim!
Düş gibi yaşayıp da gerçeğimin aynasında ışık ışık gördüğüm
Ayazlar dallarımı kırmışken gözlerinde yağmurlarca güldüğüm
Gözpınarlarımda çağlayan nehirlerle çiçeklenen umutlara düştüğüm
Bekleyen limanımsın gidemem, denizin her daim sığınağım...

Dostum benim!
Kederli bir yolcu gibi konaklarken yaşamın solgun istasyonunda
Dostum dediğimde sana; ama yüreğim yana yana, kana kana
Sesine çarpar sesim, bir papatya soluklanır uçurumlarda
Denizin yeşili çağırsa da gidemem, düşlerin her daim sığınağım...

Dostum benim!
Hüzünlerde yalpalayıp da yüreğinin korlanan sıcağında kalktığım
Umarsızca kanarken hayat, yamalı yerlerinden çiçeklerle açtığım
Lekesiz umutlarla ömürlük bir dostluğa kaygısızca baktığım
Umutların ki bahçemdir papatyalar derdiğim, bahçen her daim sığınağım...

Dostum benim!
Hayat sağanak bir acı gibi düşse de, biz hiç kanmadık yalnızlığa
Dostum dediğimde sana; ama yüreğim sana aka aka, doya doya
Yüzüne vurur yüzüm, bir sardunya kıpırdanır süt mavisi sabahlarda
Bulut kuşlar çağırsa da gidemem, yüreğin her daim sığınağım...

Dostum benim!
Uzak yıldızların ulaşılmazlığında soluk alırken içim, yakınımda bulduğum
Geç kalan sabahlarda kabaran yüreğimi, içinin dinginliğine vurduğum
Yazgıma inanmamışken tutsaklığımdan kızıl bir uçurtmayla uçtuğum
Yağmur damlası kadar uzağına gidemem, yağmurun her daim sığınağım...

Dostum benim!
Alıp götürmek ister hayat, herbirimizi başka başka savuran uzaklara
Dostum dediğimde sana; ama yüreğim coşa coşa, vura vura
Yanına düşer sözüm, bir martı usulca havalanır Şehr-i İstanbul'da
Uzaklarda solsa yüzüm gidemem, güllerin her daim sığınağım...

Dostumsun!
Bekleyen limanım, yalnızlıktan firarım, her daim sığınağım...

Dostumsun!
Buğusu tüten çayım, yüreğime rüzgarım, her daim sığınağım...

Dostumsun!
Öncesi yok, ötesi yok, söylenecek bundan öte sözü yok!
Ömürlük dost ağacım, dert ortağım, dost bakışım, can yoldaşım
Gül dalım, çam balım, papatya beyazım, ama her daim sığınağım...