Bir Ömürlük Hikaye Şiiri - Eylül Gökdemir

Ne olmuş yani
Umudun gözüne
Çaresizliğin dibine vurmuşsam
Bu akşam

İçimde bir yerler kanarken
İnce bir sızı yükseliyor hücrelerimden
Biber tarlaları hasat ediliyor gözlerimde
Bakışlarım yanıyor
Kan çanağı kırmızılara nispet edercesine
Kızıl karanfiller dökülüyor hıçkırıklarımdan
Akşamın alacası çökmüş toprağımın üstüne
Bir mezar taşında okuyorum adımı

Hani gömülmez derler ya cenaze
Akşam ezanından sonra
Yollar tozlu
Yollar boz bulanık akan sular gibi
Bilinmeyen bir balçık sanırsın dibi

İnsan dediğin bir ömürlük hikaye
Farkında mısın
Ayrılık ecelle bitiyor nihayetinde

Eylül GÖKDEMİR