Bir Ömürde Böyle Geçti Şiiri - Refah Torlak

“ BİR ÖMÜR'DE BÖYLE GEÇTİ “

Ana, Baba ve dört kardeş, ideal bir yuvam oldu
Onca zorluklara rağmen, nice güzel yıllar oldu

Geçti günler, aylar yıllar, bir bir ayrılanlar oldu
Yepyeni bir yuva kurdu, mutluluğu orda buldu

Zaman zaman zorlansa da, ana baba destek oldu
Büyüklerin desteğiyle, huzursuzluklar kayboldu

Geldi çıktıda karşıma, benimde cananım oldu
Anam, babam ayrı kaldı, benimde bir yuvam oldu

Devir daim doğru sözmüş ben de gördüm gerçek oldu
Yavrular geldi peş peşe, yuvama mutluluk doldu

Şu hayat mücadelesi, benim tek uğraşım oldu
Geçim derdine düştük de, ana baba unutuldu

Anneciğim açtı yolu, babam peşi giden oldu
Kara bulutlar sardı da, tozpembe günler kayboldu

Ana baba ocağıydı, direkler gitti zayoldu
O koskoca sağlam temel, çöktü de bir viran oldu

Mutlu yuvam talan oldu, geçmişimiz yalan oldu
Yaşananlar bir masalmış, şu garip tek kalan oldu

Şimdi sıra bize geldi, devir daim vacip oldu
Yavrulara yuva gerek, bu bir kaçınılmaz yoldu

Yavrular da mutlu olsun, zaten bu en doğru yoldu
Yepyeni meyveler versin, yeter ki denmesin soldu

Mazi anılar canlandı, düşündükçe gözüm doldu
Ayrılık geldi de çattı, işte geldi bu da oldu

Yetişmek güç zorda olsa, hayallerle hep umutlu
Bir ömür de böyle geçti, kâh-i kutlu kâh-i mutlu

Bir rüya gördüm uyandım, sayılı günlerim doldu
Terk-i diyar vakti geldi, emri-hak vaki oldu

#Şiir
#retor
#RefahTorlak
#BirÖmürdeBöyleGeçti