Sesini ilk kez,
Uzun, sessiz
Bitmeyen korkuların
Gizeminde duydum
Umutlarımın tükendiği
Karanlık gecenin
Aydınlık sabahında buldum.
Sen artık,
Işığım, güneşim
Soluduğum hava
Bana benden yakın
Şahdamarımsın.
Sen artık,
Hayat kavgam,
Davam, can yoldaşım
Rüyamdaki tebessümsün
Sarsılmaz gerçeğim
Erişilmez hasretimsin.
Bir ömür yetmez
Doyasıya sevmeye
Ve yaşamaya.
(01.04.2005)
Burhanettin AkdağKayıt Tarihi : 5.9.2005 19:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yetmez...
![Burhanettin Akdağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/05/bir-omur-yetmez-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!