Bir Ömür Tükettim Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Ne bir soluk resmin kaldı elimde,
Ne de gözlerinden bir beklediğim.
Bir ömür boyudur senin peşinde
Yetmiyor mu bunca sürüklendiğim?

Anılar sonbahar yaprağı gibi,
Rüzgar sevgilinin dudağı gibi,
Çileni tatmışım bir ağu gibi,
Buymuş sevda diye heveslendiğim.

Bir ömür tükettim böyle yanarak,
Ben beni kül ettim alazlanarak,
Kendimi aldattım oyalanarak,
İşte yalnız budur görüp gördüğüm.

Tutuldum aşkına körü körüne,
Yoksa sebep mi var ömrüm sürüne,
Tutup kaderimi verdim eline,
Daha ne olsun ki sana verdiğim?

(ISLAK RÜZGARLAR isimli hece şiirlerinden > 34-35/100)